Londra’da, British Museum’da sergilenmekte olan rulonun adı Hocanın Saraylı Kadınlara Dersleri. Tablonun y. 344-406 tarihleri arasında yaşamış olan Gu Kaizhi’ye ait olduğu sanılıyor. Tablonun Tang dönemi resminin öncülü olduğu belirtiliyor (1).
Fotoğraf: Britannica
Tang döneminde canavar gibi doğaüstü çizimlerin yerini daha dünyevi konular alıyor. Manzara resmi ve portre öne çıkıyor. Portre 8. yüzyıldan itibaren önem kazanıyor. Hint-Çin karışımı. Resimlerde tanrıçaların yarı çıplaklığı Çin adetlerine göre şallarla örtülür. Mücevher dizileri boyundan eteklere kadar uzanır. Yuvarlak yüzü, kat kat boynu ile tam bir Hintli olan Amitabha, gösterişli takılar, gözlerinin çekikliği ve kullanılan ışık sistemi ile tam bir Çinli olarak resmedilirdi.
Tang Döneminin en beğenilen sanatçısı Yan Liben (600-673) gölgeleme olmadan çizgi ile hacmi tanımlama sanatında ustalık seviyesine ulaşmıştı (2).
Kalem-i siyahi tekniğinde yapılan resim, mürekkep kullanılarak fırçayla çizilirdi. Bu üslubun bir türü olan bai maiao tekniğinde ise çizgi kalınlığı hep aynı olurdu (3).
Zhao Mengfu (1254-1322) adlı resim ustası mürekkebe farklı yoğunluklar verip başka herhangi bir renk kullanmaksızın yaptığı resimlerle ünlü olmuştur. Bu, Tang döneminde geliştirilmiş bir resim tekniğidir.
Çin’de at ressamlığının uzun bir geçmişi ve geleneği vardır. Henüz Tang Hanedanı döneminde bile ressamlar at konusunda uzmanlaşmıştı. En ünlü ressamı 780 yılında ölmüş olan Han Gan’dır. At motifi geleneksel açıdan simgesel anlamlar da taşır. İyi bir at, yetenekli ve erdemli bir soylunun simgesidir. Bu kişilerin çalışma odasında at resimleri olur (4).
Tang dönemi görsel sanatları canlı ve renkliydi (5). Tang Hanedanı döneminin resim üslubu, tam anlamıyla bir renk cümbüşü niteliği taşıyan mavi-yeşil resim üslubudur (6).
Eski üstatların resimlerinin kopya edilmesi geleneği sosyal sebeplerden ileri geliyordu. Ressamlık, seçkinlerin uğraşıydı. Seçkinler, genellikle yüzlerce yıl, birbirleriyle evlenme yoluyla akraba olan ailelerdi. Bu suretle, resim yapmak aynı zamanda bir tür siyasi iş de oluyordu. Kendi grubundan bir ressamın resmi, benzer siyasi yönü izleyen sanatçının resmi kopya edilirdi. Tıpkı bir Katolik Kilisesi ressamının Bizans ikonunun resmini yapmaması gibi (7).
Geleneksel olarak Wang Wei’e atfedilen Clearing After Snowfall Along The River adlı eser.
8. yüzyıl ressam ve şairi Wang Wei (699-761), Luoyang dışındaki imparator bahçelerini Budist cennetindeki ölümsüzlerin bahçelerine benzetmiştir (8).
Fotoğraf: Honolulu Museum of Art
680-740 yılları arasında yaşayan Wu Tao-Tzu/Wu Daozi’ye Çin’in Mikelanj’ı deniyor. Güçlü formlar, çizgiler. Renk kullanmıyor. Hsieh Ho’nun altı prensibini en çok tatbik eden kişi. Günümüze kalan çok resmi yok, daha çok ekolünün resimleri var.
Fotoğraf: Wikipedia
Yararlanılan Kaynaklar
(1) https://www.britannica.com/biography/Gu-Kaizhi
(2) Dünya Sanat Tarihi, John Fleming, Hugh Honour, Alfa Basım Yayım Dağıtım, 2016. Sayfa 262.
(3) Cengiz Han ve Mirasçıları Büyük Moğol İmparatorluğu, Sabancı Üniversitesi Sakıp Sabancı Müzesi, 2006.
Kalem-i Siyahi Tekniği, Filiz Çağman, sayfa 424, 425.
(4) Cengiz Han ve Mirasçıları Büyük Moğol İmparatorluğu, Sabancı Üniversitesi Sakıp Sabancı Müzesi, 2006.
Yuan Hanedanı Dönemi Çin Resminde Moğol Hükümdarlarının Tasvirleri, Wang Yao-t’ing, sayfa 482.
(5) Rönesanslar, Jack Goody, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 2017. Sayfa 263.
(6) Cengiz Han ve Mirasçıları Büyük Moğol İmparatorluğu, Sabancı Üniversitesi Sakıp Sabancı Müzesi, 2006.
Yuan Hanedanı Dönemi Çin Resminde Moğol Hükümdarlarının Tasvirleri, Wang Yao-t’ing, sayfa 484.
(7) Çin Tarihi, Wolfram Eberhard, Türk Tarih Kurumu Yayınları, 1995. Sayfa 223, 224.
(8) Dünya Sanat Tarihi, sayfa 266.
Leave A Reply