Tamil Nadu Eyaleti’nin yerlileri Dravid’lerin, Hindistan’ın en eski halkı olduğu biliniyor. Tamil Nadu tapınak mimarisinin başlangıç noktası ise Mamallapuram. Burası, UNESCO Dünya Mirası Listesinde yer alıyor.
Tamil Nadu Eyaleti’nde Madras’ın (Chennai) güneyinde yer alan Mamallapuram’da 7. ve 8. yüzyıldan kalma çok sayıda tapınak var. Arjuna’nın Kefareti adlı kaya kabartması, Krişna Mandapa, Beş Ratha (tanrının arabası biçimindeki beş kaya tapınağı) ve deniz kenarındaki 8. yüzyıldan kalma Sahil Tapınağı burayı çok cazip kılıyor. İki kulesinin etkileyici taş işlemesi rüzgar, tuz ve kum ile yıllar içinde tekrar şekillenmiş. Tapınak, iki Lingam tapınakçığı ile bunların arasında, Vişnu heykelini barındıran üçüncü bir küçük tapınaktan oluşuyor. Bunlardan tapınağın Şiva ve Vişnu için yapıldığını anlıyoruz.
8. yüzyıl başına tarihlenen Sahil Tapınağı’nın, Güney Hindistan’daki en eski taş tapınak olduğu düşünülüyor. En kutsal bölümde Lingam var. Müritler, ikonla aynı mekanda olup ona dokunmak için buraya geliyorlar. Aslında tapınan kişileri görüntülemek uygun değil ama bu kişiler benden özellikle fotoğraflarını çekmemi istediler.
Tanrı Şiva‘ya, daha çok, dişi yaşam kaynağı Yoni tarafından kuşatılan erkek enerji simgesi Lingam olarak tapılıyor. Tapılan, aslında Lingam’ın kendisi değil, sembolü olduğu tanrı. Gerçekte de Lingam, simge sözcüğünün Sanskritçe’deki karşılığı. Şiva Sonsuz Gerçeği işaret ettiğinde, Şiva Lingam gerçeği anlatan dolaylı yollardan biri oluyor. Başlangıcı ve sonu olmayan döngü, yine başlangıcı ve sonu olmayan en yüce Gerçeği simgeliyor. ‘Gerçek,’ çeşitli dinlerin terminolojisinde bizzat tanrı’yı ve tanrısal olan her şeyi dile getirmek için kullanılır. Örneğin, Sih dininde Tanrı’nın adı Gerçek’tir. Osmanlıca’da hakikat, Fransızca’da vérité gibi (1).
Fotoğraf: Füsun Kavrakoğlu, Mamallapuram, Sahil Tapınağı, 2002.
Mamallapuram’da Arjuna’nın Kefareti adlı kaya kabartmasından detay.
Fotoğraf: Füsun Kavrakoğlu, 2002.
Mamallapuram’da Krişna Mandapa’dan bir detay. Mandapa, Hint mimarisinde, toplu ayin için kullanılan, özellikle Hindu ve Caynacı tapınaklarda bulunan sütunlu hole/salona verilen ad.
Fotoğraf: Füsun Kavrakoğlu, 2002.
Yararlanılan Kaynak
- Dünya İnançları Sözlüğü, Orhan Hançerlioğlu, Remzi Kitabevi, 1993. Sayfa 167.
Leave A Reply