1) MEİCİ RESTORASYONU 1
(1868-1912)
Meici döneminde başbakan olan Prens İto 1850’lerde gizlice İngiltere’ye gitmiş, incelemeler yapmış. Afyon Savaşları ile Çin’in başına gelenler görüldüğü için Amiral Perry Japonya’ya gelince önerilen ticaret anlaşmasını kabul etmişler. Siyasal partiler, özel üniversiteler, Japon bankacılığı, Japon endüstrisi bu dönemde kurulmaya başlandı. Zorunlu eğitim sistemi 1872’de Fransa’dan alındı. 1900’lerde okullaşma % 85’e ulaştı. Tüketimi kısıp, ihracata ağırlık verildi. Tarımdan ağır vergi alıp endüstriye yatırdılar. Devlet iktisadi işletme kurdu, kurulmuş endüstriyi özel girişime aktardılar. Birinci Dünya Savaşı sırasında kendi endüstrilerini kendileri kuruyordu.
- Meici dönemine kadar et yemek kesinlikle yasaktı. Meici, Tokugava döneminin cinsel işlerine karışmamış ama din adamları ve samuraylar için tasvip edilen homoseksüelliği cezalandırmış. Yasaya göre erkek önce anne babasına, sonra çocuklarına, en son karısına bakmakla yükümlü idi. Sloganları “zengin ülke, güçlü ordu”. Üçlü sınıflama yapılmış: Soylular, eski samuraylar, halk. Eğitim ulusçu ve askeri. 1882’de İmparator Meici, askerler ve denizciler için bir İmparatorluk tebliği verince, bu tebliğe Kutsal Kitap muamelesi yapılıp, ayin sırasında okunup, Tevrat gibi muamele görür. Okuyan görevli hata yaparsa intihar eder. Ortaokul ve liselerde öğretilen, birkaç sayfalık bir belgedir.
İyilik ve fazilet esas gaye olarak vurgulanmış, en çok Gimu önemsenmiştir. Bu devir restorasyon, geri dönüş, İmparator’a konumunu geri veriş dönemidir, iki başlı yönetim, şogunculuk bitmiştir.
- Bu devrimlerle:
1) İmparator zirveye çıkıyor. Şogun ve tımarlar ortadan kalkıyor. Tımarların ortadan kalkmasıyla derebeyine göstermekle mükellef olunan sadakat ile devlete göstermek mecburiyetinde olunan sadakat arasındaki çatışma bitiyor.
2) Köylünün derebeyine % 40 oranında verdiği vergiyi devlet toplamaya başladı. Samuraylara emekli maaşı bağlandı. 5 yıl içinde sınıflar arasındaki eşitsizlik, sınıf işaretleri, elbise farkları kaldırıldı. Toplum dışı olanlar hürriyete kavuştu. 1873’ de zorunlu askerlik hizmeti kondu.
3) Araziden feragat etmeyi yasaklayan kanunlar kalktı.
4) Budizm devlet işlerinden ayrıldı.
5) Her derebeyine kendi normal gelirinin yarısı tutarında para tahsis edildi. Derebeyleri artık samuray beslemeyecek, masraflı kamu işleri de yapmayacaktı.
6) Samuray-tüccar anlaşması Meici dönemini hazırlamıştı.
×1871’de daimyoların ellerindeki toprak İmparatora devrildi. Feodalizm bitti.
×1889 Anayasası ile iki kabineli millet meclisi kuruldu. Eski daimyolar Soylular Meclisi’nde yerlerini aldılar.
×1890’larda ilk seçimlere gidildi.
×1920’lerde siyasi partiler kuruldu.
- Milli birlik sembollerini destekleyen Şinto din değildi, sadakat ifadesiydi, din olmadığı için okullarda öğretilebilirdi. Bu dönemde Resmi Şinto oluştu. Diğer dini sahalarda insiyatif halka bırakıldı. Resmi din, İç İşleri Bakanlığı’na bağlıydı; din adamları, mabetler, merasimler için parayı devlet veriyordu. Şinto mezhepleri, Budizm ve Hiristiyanlık Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı Din İşleri Dairesi’ne bağlıydı ve üyelerin yardımıyla beslenmekteydi. Din adamları herhangi bir akideyi öğretmekten kanunen men edilmişlerdi. Resmi Şinto dışında kalan Şinto mezheplerinin bazıları koyu milliyetçi, bazıları Konfüçyüs doktrinine bağlı vs. idi.
Leave A Reply