İKİNCİ DÜNYA SAVAŞI ÖNCESİ VE SONRASINDA JAPONYA
1894-1947
- 1894’de Japonya, Çin’e savaş açtı. Japonya savaşı kazanınca Çing Hanedanı Tayvan’ı Japonya’ya bıraktı. Japonya, Batılılara tanınan tüm hakları elde etti.
- 1894 – 1895 Çin ve 1904 – 1905 Rus savaşları sonunda Japonya, sömürgeleri olan bir dünya gücü olmuştu.
- 1912 de İmparator Taişo tahta çıktı, dönem Taişo demokrasisi olarak adlandırıldı. 1926’da İmparator öldü.
- 1920’ler ekonomik sorunlar ve Büyük Bunalım ile iyice arttı. Ekonomi 1932’den sonra hızla düzeldi, dış ticaret ağır sanayinin kurulmasına katkı yaptı. 30’lu yıllarda ordunun politikadaki rolü daha da arttı. 1931’de Tokyo’daki hükümet orduya söz geçiremez oldu. 1937’de Japon Ordusu, Mançurya’yı zaptetti.
- Japonya, 1940’da Almanya ve İtalya ile Üçlü Pakt’ı imzaladı. Ebedi sulhun “her milletin özel mevkiini almasına” bağlı olduğuna inanıyorlardı.
- Pearl Harbour baskını ( Aralık 1941 ) yapıldığı sıralarda milli gelirin yarıdan fazlası ordu ve donanma için harcanıyordu.
- 1943’te ABD, İngiltere ve Çin Kahire Deklarasyonu’nu imzaladılar. Buna göre Tayvan, Manzhou ve Penhu adaları Çin’e bırakıldı. Çin Milliyetçi Partisi ile Çin Komünist Partisi Japon’lara karşı birleştiler ve savaşı kazandılar.
- 1941’den beri başbakan olan General Tojo 1944’te istifa eder.
- Hiroşima ve Nagazaki’ye atom bombası atılması 1945 Ağustos.
- Japonya, 1945’te Potsdam Bildirisi’ni kabul edip kayıtsız şartsız teslim oldu. Çin Milliyetçileri Tayvan’a çekildi. Tayvan Çin Cumhuriyeti 1979’a kadar BM’de Çin’i temsil eden tek yasal hükümetti.
- 1947 Anayasası’na “Barış Anayasası” denir. 9. maddesinde açıkça savaşın uluslararası sorunların bir çözüm yolu olduğu reddedilmesidir. Anayasa, ülke ABD işgali altındayken yazılmış ve Japonya’nın önceden askeri monarşi olan yönetim sistemi liberal demokrasiyle değiştirilmek istenmiştir. Belge halen geçerliliğini korumaktadır ve kabul edilmesinden sonra önemli bir değişiklik yapılmamıştır.
Leave A Reply