- Çok az yazdı, yazdığından daha da azını yayınladı. Sağlığında şiirlerinin çok azı gün ışığına çıkabildi; değeri yavaş yavaş, yaşlılığında ve ölümünden sonra anlaşıldı. E. M. Forster, şairi İngiltere’de tanıttı. 1932 yılında Yunanistan’a yaptığı yolculuk sırasında ünlendiğine tanık oldu: Gırtlak kanseri ameliyatı geçirdiği hastane odasının önünde uzun ziyaretçi kuyrukları oluştu.
- Fazla sözden, coşkun lirizmden, abartıdan hoşlanmadı. Halk dilinin ateşli bir yandaşı oldu; aşırı sade, bileşik sözcüklere yer vermeyen, imge ve sıfat bakımından cimri bir dil kullandı; dilinde İskenderiye ve İstanbul Rumlarının lisanlarının derin izleri vardı.
- Vatansızlık; güçsüz bir ulusal düşünce; bağlayıcı geleneklerin yokluğu; insanların görenek ve etik özgürlükleri kullandığı temalardır.
- “Herkese göre değildir benim şiirlerim, birkaç kişiye göredir. Az şey değildir bu da. Has şiir olduklarının kanıtıdır.”
- “Garip bir özelliği bu insanoğlunun: ancak hayran olmadığında bir yargıya varabiliyor.”
- “Ağırbaşlılığı olsa olsa bir yarım saat seviyorum; geri kalan zamandaysa dalga geçmeyi, şakayı, alayı seviyorum. Şakacı insansa genellikle hor görülüyor; en azından önemsenmiyor, çevresine güven vermiyor.”
- “Sanatsal izlenimler, bir süre kullanılmadan kalırlar, başka düşünceler doğururlar, başka etkiler altında değişirler ve günün birinde yazılı sözcüklerde billurlaştıklarında, tam olarak ne zaman doğmaya başladıklarını, yazılı sözcüklerin gerçekte nereden ortaya çıktığını anımsamak kolay değildir artık.”
Yararlanılan Kaynaklar
Sanat Her Zaman Yalan Söylemez mi?, Konstantinos Kavafis, YKY, 1993.
Bütün Şiirleri, Konstantinos Kavafis, Varlık Şiir, 2003.
Bütün Şiirleri, E. M. Forster, İskenderiye, İskenderiye Kavafis Evi Müzesi, Konstantinos Kavafis, Mısır, şair, Sanat Her Zaman Yalan Söylemez mi?, şiir, Varlık Şiir, yazar
Leave A Reply