- Kısıtlanmaya, zapt edilmeye çalışılan kişinin kısıtlamayı aşmak için çaba harcaması insanoğlunun doğasında olan bir tutumdur.
- Aile içi şiddet Ali Teoman’ın Gecenin Atları adlı romanının 130-135. sayfalarında harika bir şekilde anlatılıyor.
- Toplumda aile içi şiddetin, aile içi bir sorun olduğu, kimseyi ilgilendirmeyeceği yanılgısı hakimdir.
Man in a Fist, Liu Bolin, 2008.
ArtInternational 2015, İstanbul.
Fotoğraf: Füsun Kavrakoğlu
- İtaat, ödüller almak ya da cezalandırılmaları önlemek isteğine bağlı olarak boyun eğme, uyum göstermedir.
- Geleneksel ailelerde itaate yönelik çocuk yetiştirme ve dayak çok yaygındır. Bu durum özellikle erkek çocuk için daha da fazla söz konusudur. Dayak yiyen çocuk, dayak atmayı öğrenir. Çocuk, anne-babayı örnek alarak problemlerin kaba kuvvete başvurularak, şiddetle çözümlendiğini zannedip, alternatif problem çözme becerilerini geliştiremez.
- Geleneksel toplumlarda erkek çocuğa daha fazla değer verilir. Erkek çocuk kıymetlidir. Bu durum doğal olarak erkek egemen bir toplum yapısı doğurur. Erkeğin kadına üstünlüğü, kadına hükmetmesi de olağan karşılanır.
- Ailelerin çocuklarına karşı olan tutumu, gözetmek ya da kollamak olmaktan çıkıp düpedüz kontrol etme noktasına varabiliyor. Çocuklara hiç özel alan tanımayan aileler var. Çocuğun her hareketi üzerinde kurulan baskı, çocuğa güvensizliğin belirtisi. Onun fikirlerine, ihtiyaçlarına, farklılıklarına saygı duyulmaması; koşulsuz itaat beklenmesi onları mutsuz ve öfkeli yapıyor.
- Bireyler, kişisel özgürlüklerinin tehdit edildiğini hissettiklerinde, bu tehdide karşı ellerinden gelen ne varsa yapma eğilimindedirler. Engellenmenin, saldırganlığın güçlü bir belirleyicisi olduğu düşünülmektedir.
- Jacques Lacan’a (1901-1981) göre, babanın elinde çocuğa kalkan sopa fallus niteliği taşır. Bu, çocuğu baba karşısında başı öne eğik ve suçlu kılmayı sağlayan en önemli nedendir. İşte bundan ötürü anneninkinden farklı olarak babanın tokadı utanç yüklüdür. Suçluluk duygusunu gözlediğimiz her yerde daima kendine saygı ve güvenin azaldığını da gözleriz.
- Bedensel cezalandırmanın çocuklar üzerindeki yıkıcı etkileri biliniyor: öz değerin sarsılması, korku, uyku ve yeme sorunları, davranış bozuklukları gibi. Bu çocukların ileriki yaşlarda kendilerine güvenmedikleri, kendilerini ifade edemedikleri, saldırgan davranışlar gösterdikleri, öğrendiği yöntemi kendi yöntemi olarak benimseyip dayak atan yetişkinler oldukları gözleniyor. Bedensel cezalandırmanın çocuğa kötülüğü öğretmenin kısa yolu olduğu uzmanlarca ifade ediliyor.
- Duke Üniversitesi nörogenetik uzmanları tarafından yapılan ve Biological Psychiatry dergisinde yayımlanan araştırmada:
*kendilerine fiziksel anlamda kötü davranılan, yeterince ilgi görmeyen ve yoksul ortamda büyüyen 12 yaşındaki çocuklar ile
*orta sınıftan, ilgi ve sevgiyle büyümüş aynı yaştaki çocukların beyinlerini taramadan geçirdiler.Gergin bir ortamda yetişen çocukların beynindeki duyguları işlemden geçiren ve bellekle ilintili olduğu bilinen bölgelerin çok daha küçük boyutlarda olduğu saptandı.İnsan yaşamının erken evrelerinde yaşanan gerginliğin yetişkinlik döneminde yaşanan bunalım, kaygı, kanser, meslek yaşamında başarısızlıkla yakından ilişkili olduğu biliniyor.
aile içi şiddet, Ali Teoman, alternatif problem çözme becerisi, ArtInternational 2015, Biological Psychiatry, boyun eğme, bunalım, ceza, davranış bozuklukları, dayak, Duke Üniversitesi, erkek, erkek çocuk, fallus, Gecenin Atları, Geleneksel aile, itaat, itaate yönelik çocuk yetiştirme, Jacques Lacan, kaba kuvvet, Kadın, kanser, kaygı, korku, Liu Bolin, Man in a Fist, meslek yaşamında başarısızlık, nörogenetik, ödül, öz değerin sarsılması, uyku, uyum gösterme
Leave A Reply