1940’ların sonu-1960
- Renk lekelerinin ve damlalarının kullanılması.
- Sanatsal yaratmada rastlantısallığı öne çıkarır.
- Amerikan Soyut Dışavurumculuk’un Avrupa’daki benzeridir.
- İkinci Dünya Savaşı sonrası akıma Paris Ekolü denmeye başlamıştır. Bu akıma İnformel Sanat ve Lirik Soyutlama adları da verilmiştir.
- En önemli temsilcileri Jean Dubuffet (1901-1985), Pierre Soulages (d. 1919), Nicolas de Stael (1914-1955), Hans Hartung (1904-1990), Serge Poliakoff (1906-1969), George Mathieu’dür.

Nicolas de Stael, Peyzaj Çalışması, 1952.
Rus asıllı Fransız vadandaşı Nicolas de Stael, kolaj ve tekstil çalışmaları ile kalın boya tabakaları kullanarak yaptığı soyut peyzaj tabloları ile tanınıyordu.
Fotoğraf: www.tate.org.uk.

Hans Hartung, T-1954-20.
T, tuval üzeline yağlı boyayı; 1954 yapıldığı yılı; 20 ise o yıl yaptığı kaçıncı tablo olduğunu gösteriyor.
Fotoğraf: www.nga.gov.au.

Serge Poliakoff, Mavi Kompozisyon, 1958.
Bu soyut resim Taşizm akımından bir örnek. Kırgız kökenli, Moskova doğumlu, Fransız vatandaşı Poliakoff, Bolşevik Devrimi’nden sonra çıkan iç savaştan kaçıp 1920’de İstanbul’a gelmiş, 1923’te Paris’e varmış, 1962 yılında Venedik Bienaline katılmıştı.
Fotoğraf: www.wikipaintings.org.
Leave A Reply