Britanyalı sanatçı Dillwyn Smith, Aşıklı Höyük’te evlere girip çıkmak için kullanılan merdivenlerin replikalarına astığı dut kağıtlarını boyamak için yörenin kadim bitkisi Verbascum (sığır kuyruğu) kullanmış. Ancak Pandemi döneminde Londra’dan gelemediği için bitkiyi başka yerden temin etmek zorunda kalmış. Bu da aklıma sergide yer alan başka bir sanatçının eserini, Leyla Emadi’nin tuğla üzerine yazdığı We Are Connected sözünü getirdi. Sergideki bir başka ortak nokta ise sarı renkmiş gibi geldi bana. Özgül Arslan’nın sarı akrilik toz boyası ile sarıya boyanmış dut kağıtları verbascum kaynaklı mı, yoksa Hasan Dağı’nın volkanik varlığına mı işaret ediyor bilemedim.
Fotoğraf: Füsun Kavrakoğlu, 2022.
Kolombiyalı sanatçı Blanca Moreno, Aşıklı Höyük’te evcilleştirilen hayvanlardan biri olan keçi derilerinden yapılma parşömenleri kendisine tuval yapıyor. Parşömenlerin üzerine mürekkep ve pigment kullanarak bölgenin flora ve faunasını resmediyor. Flora içinde Dillwyn Smith’in kullandığı verbascum betimi de var. Özlemle anılan Anadolu kaplanı da eserde yerini almış.
Fotoğraf: Füsun Kavrakoğlu, 2022.
Katalan sanatçı Eva Bosch, bir video enstalasyonunda Aşıklı Höyük’te yeniden inşa edilen çatıdan merdivenle girişli kerpiç evlerin içinden geçen ışığı izleyerek zamanın geçişini kurgulamış.
Heykeltıraş ve fotoğraf sanatçısı Şahin Domin’in ahşap heykeli, göç etmekte olan ilkel adamı, ayağının altındaki kaidede evlerin zeminine gömülen atasıyla birlikte betimliyor.
Ahmet Rüstem Ekici ile Hakan Sorar’ın sergideki eserleri Aşıklı plan örnekleri ve kazıda ele geçen tek figürinden yola çıkan eserler. Artivive uygulaması ile canlanan eserlerine ve heykellerine hakim olan bakış, inşa edilen cinsel rolleri sorgulamaya yönelik. Toplumsal cinsiyet (gender) kavramı, kadın ve erkeğin sosyal olarak belirlenen rol ve sorumluluklarından hareket eder; önyargılı ve dayatılmış özelliklerdir. Dişi ve eril dışında başka bir seçenek tanımaz.
Sergideki eserlerde kullanılan bir başka ortak malzeme ise Höyük’te en çok karşılaşılan buluntu olan obsidyen. Emre Zeytinoğlu, Aşıklı Not Defteri adlı 10 parçalık eserinde, buraya yapılan inceleme gezilerinde tuttuğu günlüklere obsidyen parçalarını ilave etmiş. Dundee Üniversitesi’nden Anita Taylor, 6 parçadan oluşan kömürle yaptığı serisinde, Aşıklı’da ayna olarak da kullanılmış obsidyenin yansıttıklarını altı büyük çizimde bize yansıtmış. Annesi Alzheimer hastası olan Dillwyn Smith, annesinin yattığı hastanede her hafta yapılan beyin incelemelerini gözleyip bunlardan bir dizi eser üretip daha önce sergilemişti. Çeşitli malzemeler ve tekniklerle ürettiği baskılarını bu defa da obsidyen üzerine yapmayı tasarladı. Ancak volkanik cam olan obsidyen, malzemenin çizilme direncini ölçen Mohs sertlik ölçeğine göre 5.-6. sırada olduğundan tozlarını kullanarak plakasını hazırladı.
Fotoğraf: Füsun Kavrakoğlu, 2022.
Kazı İzleri sergisi, İstanbul’dan sonra İskoçya’da Dundee ve İspanya’da Barselona’yı ziyaret edecek.
Leave A Reply