“Tek gerçek keşif yolculuğu yeni yerler aramak değil, yeni gözlerle bakmaktır.” Marcel Proust.

Jean Cocteau’nun (1889-1963) 1920’lerde yaptığı Proust çizimi.
Fotoğraf: Goodreads
Proust, çocukluğundan beri giyimine çok özen gösterirdi, ama gayet özel bir tarzı vardı. Giyimi şöyle anlatılıyor: “Dandy şıklığı ile yaşlı Ortaçağ bilgesi ihmalkarlığı karışımı giyinirdi. Kıvrılmış yakanın altında kötü düğümlenmiş kravatlar ya da geniş ipek ve uzun uzadıya aranmış şeker pembesi göğüslük takardı. Kruvaze giyebilecek kadar zayıftı. Redingotunun iliğine bir gül ya da orkide takardı. Siyah dikişli açık renk eldivenleri genellikle kirli ve yıpranmış olurdu. Kenarları düz silindir şapkası ve gezinti bastonu bu biraz yabani giyimini tamamlardı. Yazın en sıcak günlerinde bile içi kürklü kalın paltosunu üzerinden çıkarmazdı, onu tanıyan herkes için bu palto efsanevi bir hal almıştı (1). Az yer, nadiren içerdi. Bir litrelik Evian şişesi daima cebinden görünürdü (2). Place Vendome Oteli’nin gösterişli salonlarında kürklü paltosuyla yemek yiyen tek kişi oydu (3).
Marcel kiliseye erkek kardeşinin nikahına geldiğinde üç geceden beri uyumuyordu; smokinin üzerine kat kat kazaklar giymiş bunların üzerine de üç palto birden geçirmişti. Göğsüne ve boynuna doldurduğu pamuklar gömleğinin yakasından çıkıyordu (4).
Kayıp Zamanın İzinde romanının çok büyük bölümünü yazdığı pirinç yatak ve onun mavi saten örtüsü, siyah ve kasvetli kitaplık ve masası, altın yaldızlı şamdanlar, babasının çatık kaşlı portresi, Légion d’Honneur, Cartier kravat iğnesi, domuz derisi gezinti bastonu Paris’te Carnavalet Müzesi’nde Proust’un uyandığında gördüğü gibi yerleştirilmiş duruyor (5).
Cabourg, Proust’un Kayıp Zamanın İzinde romanında Balbec adıyla ölümsüzleşmiştir (6).
Yararlanılan Kaynaklar
(1) Proust’un Paltosu, Lorenza Foschini, Kırmızı Kedi Yayınevi, 2011. Sayfa 76.
(2) A.g.e., sayfa 77.
(3) A.g.e., sayfa 79.
(4) A.g.e., sayfa 41.
(5) A.g.e., sayfa 95, 96.
(6) Avrupalılar, Orlando Figes, YKY, 2020. Sayfa 238.
Leave A Reply