
“Heykeltıraşın çeşmenin kurnasına mermeri oyarak yaptığı nilüfer, gözyaşlarıyla dolu gözü simgeler. O göz, Kerim Giray Han’ın gözüdür.
Kalp gözü, keder ve hüzünle doludur. Üstteki büyük kurna, kalp gözünü simgeler. Çeşmenin üst kısmından akan gözyaşları ilk kurnayı kederle doldurur ve bu, Han’ın acısının, kalbini kapladığını anlatır.
Küçük kurnalar dolunca taşar ve ortadaki büyük kurnayı doldurmaya başlar. Yani, hatıralar canlanır ve acı tekrar yaşanır.
Çeşmenin lülelerinden mermer havuza akan su, gözyaşı gibi süzülürken, akış sırasında çıkan sesler, ağlama ve hıçkırık seslerine dönüşür.
Kırmızı gül ölümsüz aşkı, sarı gül ayrılık ve kederi simgelediği için Puşkin’den sonra çeşmeye her gün kırmızı ve sarı güller koymak bir gelenek olur.”
Fotoğrafta Çeşme ve Bahçesaray Çeşmesi adlı şiiri yazan Puşkin’in büstü.
Fotoğraf: Füsun Kavrakoğlu, Kırım, Bahçesaray, 2010.
Kaynak: Arkabahçe, Ebru Çaloğlu, Remzi Kitabevi, 2021. Sayfa 102, 103.
Leave A Reply