Diorama

Bu kelime, dia (içinden) ve orama (görünen) sözcüğünün birleşmesiyle oluşmuştur.
Diorama, gerçek veya kurgu bir olayın, anın veya hikayenin ışık oyunlarının da yardımıyla üç boyutlu olarak modellenmesidir.
İçine ağaç, otomobil, insan figürleri, ışıklandırmaların yerleştirildiği mimari maketler; Batı’da, Noel zamanı kurulan ahırda canlandırılan doğum sahneleri; tiyatro, opera, bale sahnelerinin, film setlerinin tasarımlarında diorama kullanılabilir.

Osmanlı İmparatorluğu’nda Silahtarağa canlandırması.

Tarihi canlandırmak üzerine kurulmuş, Hisart Canlı Tarih ve Diorama Müzesi’nde Roma İmparatorluğu döneminden 1990-1 Körfez Savaşı’na kadar olan tarihsel olaylar maketlerle, orjinal malzemelerin kullanıldığı mankenler ve canlandırmalarla sunuluyor.
Kıyafetler, tüm aksesuarlar birebir gerçeği yansıtmakta, bunlar fotoğraflarla da gösterilmektedir.
Tarihi klişelerden kurtaran, zevkli ve daha anlaşılır kılan bir müze bu. Ayrıca armalar, kalpaklar, miğferler, üniformalar, madalyalar, nişanlar, tablolar, kalkanlar, tuğralar, tüfekler, barutluklar, kılıçlar, tabancalar, kamalar, alemler, sancaklar, bayraklar, gravürler, afişler, fotoğraflarla zengin bir koleksiyon.

Enver Paşa’nın kendi üniforması, fizyonomisi ve duruşu ile kendisine benzetilmiş mankenin üzerinde.

Nejat Çuhadaroğlu, ressam annesi, mimar babası, iyi bir öğrenim görmüş olması, kaynak ayırabilecek maddi durumu ile böyle bir iş için gerekli olan yeterliliklere sahip bir kişi. Ama, çocukluk zevklerinin peşine düşmeye devam etmese; yetenek ve bilgisini geliştirmese; bu işe yoğun iş hayatından artan, belki de tüm zamanını ayırmasa; hobisine yeterli ihtimamı göstermese, bu müzeyi kuramazdı.
Sebatkar, bilgili, yetenekli, çalışkan çocuklar her ülkeye çok gerekli.

Füsun Kavrakoğlu