
Batı Gölü İzlenimleri, Yang Zimou, 2018.
Fotoğraf: Füsun Kavrakoğlu, Hangzhou.
- İşleri savsaklayan kişiler çoğunlukla,
*Tutamadığı sözler verir,
*Sürekli bahaneler üretir, ona teflon adam da denebilir (oysa bahane, kişinin kendini sabote etmesidir),
*Mantık dışı fikir yürütür,
*Sürekli birilerine borçlu kalır,
*Görev sorumluluğunu itici bulur,
*Olumsuz ruh halinden bir an önce kurtulmak ister,
*Olumsuz duygularla, suçluluk duygusuyla yüklüdür,
*Sağlık sorunlarından şikayetleri fazladır,
*Görevi yerine getirmektense, hoşuna giden şeylerle uğraşır,
*”İçimden bunu bugün yapmak gelmiyor,” “En iyisi bunu yarın yapayım,” “Ben baskı altındayken daha iyi çalışıyorum,” (oysa zaman baskısı genellikle hataların artmasına yol açar), “Daha çok vakit var,” sık söylediği cümlelerdendir.
*Kapasitesinin çok üzerinde olan şeyleri yapabileceğini düşünür,
*Planlama hataları yapar,
*Kendi kendini kandırma konusunda ustadır,
*Benlikleriyle ilgili herhangi bir yorum veya geri bildirim almaktan kaçınır,
*Önemli bilişsel durumları aktif bir biçimde bastırır,
*Benlik algısını olumlayacak şekilde odak noktasını diğer niteliklerine çevirmek ister,
*Sorumluluklarını inkar etme yolunu seçebilir,
*Vaziyetten ders çıkarma eğiliminde değildir,
*Sürekli yapılacaklar listesi hazırlar ama o liste hiç vaktinde tamamlanmaz. Listeyi hazırlamış olmak bir başarı olarak addedilir, iyi hislerin doğmasına olanak tanır, paydos edilir, böylece savsaklama için yeni bir bahaneye dönüşür.
*Genel başarı düzeyleri düşüktür.
Yani, kısaca söylersek, kronik savsakların savunma mekanizmaları kuvvetlidir.
Leave A Reply