Modernite, tüccar zümrenin yükselişi ile karakterize edilebilir. Tüccarların şehirlerin efendisi haline gelmesi ile yeni bir hayat şekillenir. Bu, modern hayattır.
Modernite, kapitalizmin doğuşu, ‘Yeni Dünya’nın (Amerikaların) keşfi, Rönesans, Reform, Aydınlanma, Endüstri Devrimi ve ulus-devlet gibi ekonomik, teknik, estetik, düşünsel, dinsel ve siyasal bir dizi dönüşümden beslenir.
Modernlikte yenilik, değişme ve gelişme kavramlarına vurgu yapılır.
Aklileşme ve bireyselleşme modernite söyleminde içkindir.
Modern dünyada akıl vahyin, birey cemaatin yerini alır. Daha öncesinde dinin kişiye özel bir mesele olduğunu söylemek mümkün değildi. Modern öncesi dünyada din hayatın içinde her yerde idi. Tarımcı-geleneksel yaşamda tüm kurumların ve pratiklerin yolu dinden geçmekteydi. Din, ana motifti. Marx, dini ideolojinin ilk biçimi, ideolojinin prototipi olarak tanımlamıştır.
Din Hayattan Çıkar, Tayfun Atay, İletişim Yayınları, 2019. Sayfa 60, 61.
Leave A Reply