Şarkiyatçılığın Tanımları
Şarkiyatçılık, bir kültürel güç uygulamasıdır. Bilgi eşittir güçtür.
Şarkiyatçılığın yaptığı iş okurun gözünde Şark’ı kesinlemektir.
Şarkiyatçılık, akademik bir çalışmadır; bir düşünme biçimidir, bir söylemdir.
Şarkiyatçılık, konum üstünlüğüne dayanır: Avrupa üstün, Şark aşağıdır.
Şarkiyatçılık, Şark’tan değil, Batı’dan kaynaklanır. Batı’nın kendi tasarılarını Şark’a yansıtması, Şark’a hükmetme isteğidir.
Şarkiyatçılık İslam’a duyulan nefreti dile getirir.
Yahudi aleyhtarlığı eşittir Şarkiyatçılık.
Şark’ı Batı’nın terimleriyle düzenlemeye çalışmaktır.
Şarkiyatçılık, Avrupa’nın kolektif bilincindekilerdir.
Şarkiyatçılık tahakküm edici, ötekileştirici, aşağılayıcı kalıplardır.
Şarkiyatçılık Avrupa’nın Doğu’ya ilişkin “ortak ideolojik altyapısını” deşifre eden ideolojik kurmacalar dizgesidir.
Şarkiyatçılık Şark’a kararlı bir biçimde dayatılmış olan siyasal öğretidir. Temel noktaları Şark kişiliği, Şark zorbalığı ve Şark şehvetidir.
Örtük Şarkiyatçılık, neredeyse bilinçdışı ve dokunulmaz bir kesinlikle Şark toplumuna, dillerine, yazınlarına, tarihine, sosyolojisine vb. ilişkin görüşlerdir. Şark’ın yinelenen kalıp sözlerle anılması; kültürün, nesilden nesle aktarılan parçasıdır. Örtük Şarkiyatçılık, büyük ölçüde değişmeden kalır. Irksal sınıflamalar, Örtük Şarkiyatçılıkta gönüllü yoldaşlar buldu. Açık Şarkiyatçılıkta bilgiler değişir, örtük Şarkiyatçılıkta değişmez. Örtük Şarkiyatçılık ırksal sınıflama (gelişmiş/geri) bir Darwincilik türevidir. Şarkiyatçılık bir eril dünya anlayışını teşvik etti. Şarkiyatçılık İslamiyet’in negatif yorumudur.
Örtük Şarkiyatçı öğreti ile açık Şarkiyatçı deneyim arasındaki yakınlaşma hiçbir zaman Birinci Dünya Savaşı’nın bir sonucu olarak Asya’daki Türk topraklarının parçalanmak üzere İngiltere ile Fransa tarafından gözden geçirilmesinde olduğu kadar çarpıcı bir biçimde ortaya çıkmadı. Burada Şarkiyatçı, özel bilgisi ile, paha biçilemeyecek ölçüde önemli bir rol oynadı.
Şarkiyatçılık, Edward W. Said, Metis Yayınları, 1999. Sayfa 218-235.
Leave A Reply